این الطالب بدم المقتول بکربلا

واکنش مایت الله مکارم شیرازی به حادثه فرودگاه جده / در هر برنامه ای عزّت کشور و مردم باید حفظ شود

21 فروردین 1394 توسط خادم المهدی



مسؤولان کشور از این مساله ساده نگذرند، تا کی باید عمره مستحب به هر قیمتی برویم،
به علما در مسجد پیغمبر اهانت می شود، در فرودگاه به برخی اهانت کرده اند؛
چرا ما باید تن به اهانتی بدهیم که می خواهیم یک مستحب را انجام دهیم


حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در آغاز درس خارج فقه خود در مسجد اعظم قم با بیان این که ما مایل نبودیم حادثه ناگوار فرودگاه جده رسانه ای شود و توصیه هم می کردیم این موضوع را رسانه ای نکنید، اظهار داشتند: به هر حال با توجه به رسانه ای شدن این خبر ناگوار ناچاریم در این باره نکاتی را بیان کنم. سؤال ما از مسؤولان حج این است که عمره مستحب را باید به هر قیمتی برویم؟ ما نمی خواهیم مساله تحریم عمره را پیش بکشیم، اما آیا باید به هر قیمت رفت و به هر ذلتی تن داد؟

معظّم له تأکید کردند: به مسؤولان سعودی می گویم شما ساخت و سازهای عظیمی کردید که خوب است، اما مهم تر از همه امنیت است آن هم امنیت ناموسی؛ اگر در فرودگاه جده امنیت نباشد آیا در کوچه و پس کوچه های مکه و مدینه امنیت خواهد بود؛ اگر امنیت آنجا متزلزل شود مردم دنیا درباره شما چه خواهند گفت؟

ادامه »

فریب‌کاری شیطان

21 فروردین 1394 توسط خادم المهدی
یکی از این چهار مانع که گفتیم شیطان است. قرآن کریم می‌فرماید که شیطان بر دو گونه است؛ یکی شیطان جنی است که ما نه او را‌ نمی‌بینیم و نه لمسش‌ می‌کنیم و فقط خدا او را معرفی می‌کند. کار شیطان هم این است که در ما بدمد و تولید وسوسه کند. یکی هم شیطان انسی است که برخی از همین انسان‌ها هستند. در روایات آمده که سلطان سوء، همسایه سوء، معاشر سوء، معلم سوء و دولت سوء شیطان هستند. پدر و مادر سوء و زن و شوهر سوء نیز شیطان‌اند.
 
سوء یعنی موجودی که پلید و کثیف و بدخواه است. پر رو‌تر از این شیطان هم در دنیا خود اوست که تمام ضربه‌هایش را‌ می‌زند و آخر کار هم همه تقصیر‌ها را‌ به گردن خود انسان می‌اندازد. قرآن هم این به گردن انداختن تقصیر‌ها را تایید کرده است. یعنی تمام بلا‌ها را سر انسان‌ می‌آورد و بعد هم‌ می‌فرماید: کل این بلا‌ها گردن خودت بوده است و به من هیچ ربطی ندارد، چون من بر تو مسلط نبودم و فقط تو را دعوت به گناه می‌کردم. او جهنم رفتن را به گردن خود آدم‌ می‌اندازد و می‌گوید که خودت، وجودت را در اختیار من گذاشتی و می‌توانستی دعوت مرا قبول‌ نکنی.برگرفته از سخنرانی های مکتوب استاد حسین انصاریان.
 
 
 

اینفوگرافیک همدلی و هم زبانی دولت و ملت

17 فروردین 1394 توسط خادم المهدی

پیوند: http://farsi.khamenei.ir/ndata/news/29317/B/13940109_0129317.jpg

رهبر انقلاب در پیام نوروزی امسال، سال 94 را سالی دانستند که ملت ایران

در آن می‌تواند به آرزوهای بزرگی دست پیدا کند.

ایشان این آرزوها را در پنج گروه اصلی نام بردند و شرط اصلی تحقق آن را

همکاری صمیمانه دولت و ملت دانستند.

در این اینفوگرافیک آرزوهای بزرگ رهبر انقلاب برای ملت ایران مرور شده است.

(برای دریافت تصویر روی لینک کلیک راست کرده و save as را انتخاب کنید.)


راه کاهش رنج

17 فروردین 1394 توسط خادم المهدی

ما نمی‌توانیم کاری کنیم که دیگر در دنیا رنج نبریم اما می‌توانیم رنج خود را کمتر کنیم.

برای اینکه رنج خود را کاهش دهیم اولاً باید معصیت نکنیم ثانیاً باید ظرفیت خود را بالا ببریمو

اهل صبر باشیم.

آغاز صبر و ظرفیت این است که بدانیم دنیا محل رنج است و

نمی‌شود رنج را از زندگی دنیا حذف کرد.

                                                                      «استاد علیرضا پناهیان»            

ماجرای طلب حلالیت پیامبر صلوات‌الله‌علیه‌وآله از مردم به روایت رهبر معظم انقلاب

30 آذر 1393 توسط خادم المهدی

در مثل چنین روزهایی - روز بیست‌وهشتم صفر - این نور آسمانی، این انسان والا و این پدر مهربان از میان مردم رفتو آنها را غمگین و داغدار کرد. روز رحلت پیغمبر و قبل از آن، روزهای بیماری آن حضرت، روزهای سختی برای مدینه بود؛به‌ویژه با آن خصوصیاتی که اندکی قبل از رحلت پیغمبر پیش آمد. پیغمبر به مسجد آمد و روی منبر نشست و فرمود:هر کس به گردن من حقّی دارد، آن حق را از من بگیرد. مردم شروع به گریه کردند و گفتند یا رسول‌الله!

ما به گردن تو حق داشته باشیم؟! فرمود رسوایی پیش خدا سخت‌تر از رسوایی پیش شماست؛ اگر به گردن من حقّی دارید،اگر از من طلبی دارید، بیایید و بگیرید تا به روز قیامت نیفتد. ببینید چه اخلاقی! کیست که دارد این حرف را میزند؟آن انسان والایی که جبرئیل به مصاحبت با او افتخار میکند؛ اما درعین‌حال با مردم شوخی نمیکند؛ جدّی میگوید تا مبادا در جاییبه وسیله او، ندانسته حقّی از کسی ضایع شده باشد. پیغمبر این مطلب را دو بار، سه بار تکرار کرد. البته در تاریخماجراهایی را آورده‌اند که من خیلی نمیدانم کدامش و چقدرش دقیق است؛ اما آن مطلبی که غالباً نقل کرده‌اند،

این است که یک نفر بلند شد و عرض کرد:

یا رسول‌الله!

من به گردن تو حقّی دارم. تو یک وقت با ناقه از پهلوی من عبور میکردی؛من هم سوار بودم، تو هم سوار بودی. ناقه من نزدیک تو آمد و تو با عصا، هی کردی؛ ولی عصا به شکم من خوردو من این را از تو طلبکارم! پیغمبر پیرهنش را بالا زد و گفت همین حالا بیا قصاص کن؛ نگذار به قیامت بیفتد.

مردم حیرت‌زده نگاه میکردند و میگفتند آیا این مرد واقعاً میخواهد قصاص کند؟ آیا دلش خواهد آمد؟دیدند پیغمبر کسی را فرستاد تا از خانه، همان چوبدستی را بیاورند. بعد فرمود: بیا بگیر و با همین چوب به شکم من بزن.آن مرد جلو آمد. مردم، همه مبهوت، متحیّر و شرمنده از این‌که نکند این مرد بخواهد این کار را بکند؛اما یک وقت دیدند او روی پای پیغمبر افتاد و بنا کرد شکم پیغمبر را بوسیدن.گفت:

یا رسول‌الله!

من با مسّ بدن تو خودم را از آتش دوزخ نجات میدهم! (امالی شیخ صدوق، ۵۰۶)


پروردگارا ! به محمّد و آل محمّد، به عزّت و جلالت، برترین درودها و الطاف و تفضّلات خود را، امروز تا ابد بر روح مطهّر پیغمبر عزیز ما بفرست. پروردگارا ! او را از اسلام و مسلمین و از بشریّت جزای خیر عنایت کن؛ ما را امّت او قرار بده؛ ما را رونده راه و صراط مستقیم او قرار بده؛ جامعه ما را شبیه جامعه او کن؛ همّت پیروی از او را به همه ما عنایت کن.